การช่วยเคลื่อนไหวข้อต่อโดยผู้อื่น 5/5 (2)

ผู้ป่วยมะเร็งปอดในขั้นตอนการรักษาด้วยเคมีบำบัด การฉายรังสี การรับประทานยา การผ่าตัด และการพักฟื้นเป็นเวลานาน ๆ ขั้นตอนดังกล่าวมักส่งผลให้ผู้ป่วยมะเร็งปอดมีอาการอ่อนเพลียหรืออ่อนแรงลง การช่วยเคลื่อนไหวข้อต่อโดยผู้อื่นนอกจากเป็นการช่วยกระตุ้นการไหลเวียนเลือด และป้องกันภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ยังทำให้ผู้ป่วยรู้สึกสุขสบายมากขึ้น

เรียบเรียงโดย นิดา วงศ์สวัสดิ์

นักกายภาพบำบัด ศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก

คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล

 

ภาวะแทรกซ้อนที่จะเกิดขึ้นหากไม่ช่วยเคลื่อนไหวข้อต่อแขนขาให้ผู้ป่วย

  1. ข้อต่อยึดติด
  2. กล้ามเนื้อเกร็งและหดรั้ง
  3. แผลกดทับ
  4. ปวดกล้ามเนื้อ

ท่าทางการช่วยเคลื่อนไหวข้อต่อโดยผู้อื่น

ท่าที่ 1 ยกสะบัก

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย ผู้ช่วยเคลื่อนไหวข้อต่อมือจับที่ข้อมือ และอีกมือจับสะบักของผู้ป่วย จากนั้นยกสะบักผู้ป่วยขึ้นตรงๆ ให้ลอยพ้นจากพื้นเตียง

รูปที่ 1 แสดงการช่วยเคลื่อนไหวโดยการยกสะบัก

ท่าที่ 2 ยกแขน

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับที่ข้อมือรวมถึงฝ่ามือของผู้ป่วย และอีกมือประคองบริเวณข้อศอก

รูปที่ 2 แสดงตำแหน่งมือจับของผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อ

ยกแขนผู้ป่วยขึ้นตรงอย่างช้าๆ ยกแขนต่อให้สูงระดับหน้าผากของผู้ป่วย โดยฝ่ามือหมุนนิ้วโป้งชี้ไปด้านหลังของผู้ป่วย เพื่อป้องกันการบาดเจ็บของข้อไหล่

รูปที่ 3 แสดงการช่วยเคลื่อนไหวโดยการยกแขน

ท่าที่ 3 กางแขน

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับที่ข้อมือรวมถึงฝ่ามือของผู้ป่วย และอีกมือประคองบริเวณข้อศอก กางแขนผู้ป่วยออกด้านข้างประมาณ 90 องศา

รูปที่ 4 แสดงการช่วยเคลื่อนไหวโดยการกางแขน

ท่าที่ 4 ท่าหมุนข้อไหล่เข้าและออก

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับที่ข้อมือรวมถึงฝ่ามือของผู้ป่วย และอีกมือประคองบริเวณข้อศอก กางแขนผู้ป่วยออกด้านข้างประมาณ 45 องศา

รูปที่ 5 แสดงท่าตั้งต้นในการช่วยเคลื่อนไหวท่าหมุนข้อไหล่เข้าและออก

หมุนแขนลงวางแนบไปกับลำตัว และหมุนแขนออกวางบริเวณแขนของผู้ช่วยเคลื่อนไหว

รูปที่ 6 แสดงการหมุนข้อไหล่เข้าและออก

ท่าที่ 5 งอและเหยียดข้อศอก

          ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับที่ข้อมือรวมถึงฝ่ามือของผู้ป่วย และอีกมือประคองบริเวณข้อศอก จากนั้นงอและเหยียดข้อศอกในลักษณะฝ่ามือหงายขึ้น

รูปที่ 7 แสดงการงอและเหยียดข้อศอก

ท่าที่ 6 คว่ำมือและหงายมือ

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับที่ข้อมือรวมถึงฝ่ามือของผู้ป่วย และอีกมือประคองบริเวณข้อศอก จากนั้นคว่ำมือและหงายมือของผู้ป่วย

รูปที่ 8 แสดงการคว่ำมือและหงายมือ

ท่าที่ 7 กระดกข้อมือขึ้นและลง

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับประคองฝ่ามือรวมถึงนิ้วโป้งของผู้ป่วย และอีกมือประคองฝ่ามือรวมถึงนิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนางและนิ้วก้อย จากนั้นกระดกข้อมือขึ้นและลง

รูปที่ 9 แสดงการกระดกข้อมือขึ้นและลง

ท่าที่ 8 กำมือและแบมือ

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับประคองฝ่ามือรวมถึงนิ้วโป้งของผู้ป่วย และอีกมือประคองฝ่ามือรวมถึงนิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนางและนิ้วก้อย จากนั้นกำมือและแบมือ

รูปที่ 10 แสดงการกำมือและแบมือ

ท่าที่ 9 งอและเหยียดขา

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับใต้ข้อพับเข่าของผู้ป่วย และอีกมือจับบริเวณใต้ส้นเท้า โดยให้ฝ่าเท้าของผู้ป่วยวางแนบกับแขนท่อนล่าง จากนั้นยกขาขึ้นงอและเหยียด

รูปที่ 11 แสดงการงอและเหยียดขา

ท่าที่ 10 กางและหุบขา

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับใต้ข้อพับเข่าของผู้ป่วย และอีกมือจับบริเวณใต้ส้นเท้า โดยให้ฝ่าเท้าของผู้ป่วยวางแนบกับแขนท่อนล่าง จากนั้นกางขาประมาณ 45 องศาและหุบขาชิดขาอีกข้าง

รูปที่ 12 แสดงการกางและหุบขา

ท่าที่ 11 กระดกข้อเท้าขึ้นและลง

ผู้ป่วยอยู่ในท่านอนหงาย และผู้ช่วยในการเคลื่อนไหวข้อต่อจับข้อเท้าของผู้ป่วย และอีกมือจับบริเวณใต้ส้นเท้า โดยให้ฝ่าเท้าของผู้ป่วยวางแนบกับแขนท่อนล่าง จากนั้นใช้แขนท่อนล่างดันข้อเท้าให้กระดกขึ้นและกระดกลง

รูปที่ 13 แสดงการกระดกข้อเท้าขึ้นและลง

เอกสารอ้างอิง

การเคลื่อนไหวร่างกายด้วยวิธีทางกายภาพบำบัดสำหรับผู้ป่วยที่มีภาวะอ่อนแรงครึ่งซีกจากโรคหลอดเลือดสมอง; งานกายภาพบำบัด ศูนย์การแพทย์กาญจนาภิเษก คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล

TH-9898

กรุณาให้คะแนน